Ik volgde mijn stuur en het was dus van ja. Op een landwegeltje parkeerde ik mijn autootje. En volgde gps moest ik nog 700m wandelen. Niet zo ver dus door veld en bos.
En toen kwam ik dit tegen
Ik was wat paniekerig, loskrijgen was geen optie, heb ik zelfs niet geprobeerd, kheb wel mijn hand onder zijn rug gelegd om het gewicht aan de vleugel te verminderen. En dan heb ik sinds kort een onhandige smartphone (allé ik zal wel de onhandige zijn) en kon dus op internet. Jee eer ik het nummer van het dierenopvangcentrum had gevonden…van opglabbeek, omdat dat het enige is dat ik ken (van TV) kilometers van het dorpje Kasterlee vandaan. Ik kreeg van hen een nummer van iemand dichterbij…maar ik stond int bos en kon enkel coördinaten doorgeven geen adres. En ja ik stond nog steeds voorovergebogen die vogel te ondersteunen. Onhandig belde ik ook nog een vriend op, die was aan het werk 15km verder maar is toch in zijn auto gesprongen en is mij in het bos komen zoeken.
Al bij al, ik heb meer dan 2 uur voorovergebogen gestaan met op den duur trillende benen en ijskoude handen en toen kwam de redder in nood met kniptang.
De draad werd doorgeknipt en ik kreeg een uitgeputte uil in men armen, deels verlost
De draad zat wel nog in zijn vleugel
We zijn die mevrouw van het opvangcentrum tegemoet gereden, die was onderweg maar zou me nooit gevonden hebben.
Zij heeft de zorgen overgenomen en ging naar de dierenkliniek. Ze gaat me later nog een mailtje sturen om te zeggen hoe het gegaan is. Ik vrees wel dat zijn vleugel geamputeerd moet worden.
De cache ben ik niet meer gaan zoeken, die lag nochtans maar 30m verder. Maar wie kan zeggen dat ie 2 uur een uil in handen gehad heeft, een hele lieve (lees uitgeputte) ik hoop dat hij begreep dat ik hem wilde helpen, wat moet dat beestje bang geweest zijn.
